منشا بودن

منشا بودن به چه معنی است؟

“منشا بودن” مفهومی تحولی است که توسط ورنر ارهارد و مایکل سی. جنسن معرفی شده و بر مسئولیت‌پذیری شخصی و راهبری تأکید دارد. این اصل بیان می‌کند که افراد می‌توانند انتخاب کنند که خود را منشا تجربیات و اعمالشان ببینند، که این دیدگاه به افزایش توانمندی و راهبری مؤثر منجر می‌شود.

درک مفهوم “منشا بودن “

در اصل، “منشا بودن” به معنای اتخاذ جایگاهی است که در آن فرد خود را آغازگر رویدادها و شرایط زندگی‌اش می‌داند. این دیدگاه نه به معنای مقصر دانستن خود، بلکه پذیرش یک جایگاه مسئولانه است. ارهارد و جنسن این مفهوم را به عنوان یک اعلام جایگاه توصیف می‌کنند:
“اتخاذ جایگاهی که شما منشا امور هستید، در تضاد با این است که تقصیر شما باشد، یا اینکه شکست خورده‌اید، یا اینکه شما را باید سرزنش کرد، یا حتی اینکه شما آن را انجام داده‌اید.”

این دیدگاه افراد را قادر می‌سازد تا به جای تمرکز بر مقصر دانستن دیگران، راه‌حل‌محور باشند و زندگی خود را به‌طور فعال مدیریت کنند.

تفاوت میان “منشا بودن” و “مقصر بودن”

یکی از سوءتفاهم‌های رایج این است که “منشا بودن” را معادل “مقصر بودن” در نظر می‌گیرند. اما ارهارد و جنسن توضیح می‌دهند که اتخاذ این موضع یک انتخاب و دیدگاه شخصی است، نه یک واقعیت مطلق.

آن‌ها می‌گویند: «اینکه شما منشا همه چیز در زندگی‌تان هستید، یک جایگاه برای نگریستن به زندگی و برخورد با آن است—جایگاهی که صرفاً یک انتخاب شخصی است.»

این تمایز باعث می‌شود که افراد بدون سرزنش خود، همچنان کنترل واکنش‌ها و تصمیمات خود را در اختیار داشته باشند.

همانطور که گفته شد، اینکه شما منشأ همه چیز در زندگی خود هستید، حقیقت ندارد. منشا بودن در امور به این معنی نیست که شما بار مسئولیت همه چیز را بر دوش بکشید یا برای چیزی سرزنش یا تحسین شوید. همچنین، این موضع به این معنا نیست که شما شکست نخواهید خورد.

با این حال، هنگامی که این جنبه از پایه‌های لازم برای راهبر بودن و عملکرد موثر راهبری را به دست آورید، در تأثیرگذاری و توانایی خود در مقابله با چالش‌های راهبری و زندگی شخصی بهبود چشمگیری را تجربه خواهید کرد (چه رسد به چالش‌های ایجاد شده در یک سازمان بزرگ).

با اتخاذ این موضع که شما منشأ همه چیز در زندگی خود هستید، حق سرزنش دیگران یا محیط را کنار می‌گذارید. در حقیقت، شما دیگر شرایط را بهانه‌ای برای هر آنچه در زندگی یا سازمان شما رخ می‌دهد قرار نمی‌دهید.

پیامدهای این دیدگاه در راهبری

پذیرش موضع “منشا بودن در امور” پیامدهای عمیقی برای راهبری دارد. راهبرانی که این دیدگاه را اتخاذ می‌کنند، اعتماد و مسئولیت‌پذیری را در تیم‌های خود تقویت می‌کنند. با الگوسازی مسئولیت‌پذیری شخصی، آن‌ها محیطی را ایجاد می‌کنند که در آن اعضای تیم احساس قدرت و اختیار برای پذیرش نقش‌های خود دارند. این روش باعث ایجاد فرهنگ همکاری و بهبود مستمر می‌شود.

کاربرد عملی این مفهوم

برای ادغام این مفهوم در زندگی روزمره و شیوه‌های راهبری، مراحل زیر را در نظر بگیرید:

1. خوداندیشی: به طور منظم موقعیت‌ها را بررسی کنید تا تشخیص دهید کجا می‌توانید با اتخاذ موضع “منشا بودن“، نتایج مؤثرتری ایجاد کنید.
2. آگاهی از زبان خود: از زبانی استفاده کنید که مسئولیت‌پذیری را نشان دهد، به جای اینکه بگویید “باید این کار را انجام دهم”، بگویید “انتخاب می‌کنم که این کار را انجام دهم”.
3. تشویق به پذیرش مسئولیت: محیطی ایجاد کنید که در آن اعضای تیم احساس راحتی کنند تا مسئولیت تصمیمات و اقدامات خود را بپذیرند.
4. رهبری با الگو بودن: اصول “منشا بودن در امور” را در اعمال خود نشان دهید و استانداردی برای دیگران تعیین کنید.

با اتخاذ آگاهانه موضع “منشا بودن در امور”، افراد و راهبران می‌توانند تجربیات خود را متحول کرده و به زندگی توانمندتر و راهبری مؤثرتر دست یابند.

منابع: https://threeminuteleadership.com/2016/04/17/the-great-leaders-four-ways-of-being/

https://papers.ssrn.com/sol3/papers.cfm?abstract_id=2442370

https://wernererhardvideo.com/category/conversations-with-werner-erhard